Zakręcony świat zabawek cz. 2

Jaka zabawka łączy różne pokolenia, płci czy narodowości, a przy tym ma wiele zastosowań edukacyjnych? Są to oczywiście wszelkiego rodzaju klocki! Nie musisz jednak kupować drogich zestawów z LEGO Education, aby uzyskać efekt "wow" na swoich zajęciach językowych, a przy okazji zatroszczyć się o kreatywność swoich uczniów czy dzieci. Poniżej przedstawiam alternatywy dla najpopularniejszych klocków na świecie oraz kilka pomysłów na kreatywne ich zastosowanie w szkole bądź domu.

Chodź, zbuduj swój świat

Od zawsze moim ulubionym elementem każdego zestawu klocków Lego były dołączone do nich ludziki, gdyż za ich pomocą mogłam odgrywać wymyślone przeze mnie scenki oraz stworzyć swój własny mały świat. Moja 2-letnia córeczka już idzie w moje ślady, a nie znam żadnej osoby, która nie podzielałaby mojego entuzjazmu, dlaczego więc nie wykorzystać tego na zajęciach językowych!? Zamiast pisać nudne dialogi w zeszytach czy czytać takowe z podręczników, można przygotować scenkę z użyciem zabawkowych ludzików (przykład powyżej), a następnie odegrać ją na lekcji. Możesz też poprosić o przygotowanie takiej scenki w domu i uwiecznienie jej na zdjęciu, a na zajęciach wszyscy opisują wyświetlony obraz albo przygotowują dialogi na karteczkach post-it. Dzięki tego typu zadaniom uczniowie czy własne dzieci mogą spojrzeć na świat z innej perspektywy (mikro lub makro, wcielając się w różne role), co niewątpliwie stymuluje rozwój kreatywności.

Alternatywa dla Lego: zestawy klocków Playmobil, ludziki z Play Tive Junior (dostępne w sieci Lidl) bądź inne niewielkie figurki (np. z Kinder Niespodzianki)

Chodź, nazwij swój świat

​Na rynku istnieje wiele różnych rodzajów klocków, dostosowanych do możliwości motorycznych oraz poznawczych dziecka w określonym wieku, ale moimi ulubieńcami bez względu na wiek są te największe. Małe klocki są idealne do budowania budynków, scenografii czy całych miast, które można później wspólnie opisać w najdrobniejszych szczegółach, ale duże klocki posiadają o wiele większy potencjał edukacyjny. Po pierwsze, można nakleić na nie taśmę ze słowami (zdjęcie powyżej) i poprosić o ułożenie jak najdłuższego poprawnego zdania, budując przy okazji jakąś budowlę, co zwiększa umiejętności poznawcze. Po drugie, możesz zabawić się w tworzenie zdań z nieznanymi słowami, które uczniowie muszą ułożyć jedynie w oparciu o ich strukturę (końcówki gramatyczne oraz leksykalne), co nie tylko pozwala poćwiczyć metajęzyk, ale i eliminować strach przez nieznanym. Wszystko to daje dodatkowe możliwości rozwijania uczniowskiej kreatywności w sposób, który będzie ciekawy i angażujący.

Alternatywa dla Lego: polscy producenci klocków Wader czy Cobi, drewniane klocki Jenga (oraz jej tańsze odpowiedniki)

Chodź, stwórz swój świat

Może to tylko moje subiektywne odczucie, ale w klasycznych klockach Lego (oraz ich naśladowcach) najbardziej denerwowało mnie to, że mnie ograniczały, gdyż nie mogłam zbudować wszystkich kształtów, na które miałam ochotę. Na szczęście od czasów mojego dzieciństwa wiele się zmieniło i powstało mnóstwo rodzajów kreatywnych klocków (np. jeżyków czy wafli), a nawet zostały one wzbogacone o ruchome elementy. Jak można wykorzystać takie klocki na zajęciach językowych? Przykładowo możesz zagrać w klasyczne kalambury, ale zamiast pokazywać, rysować czy opisywać przedmioty z kartki, uczniowie będą musieli zbudować je z nietypowych klocków, co oprócz kreatywności ćwiczy też myślenie przestrzenne. Na wyższych poziomach uczniowie mogą pracować w małych grupach i wspólnie budować bardziej skomplikowane struktury (np. most), przy okazji dyskutując w języku obcym i eksperymentując, co z pewnością pobudza wyobraźnię.

PS: powyższe zdjęcie przedstawia naprędce stworzony samolot ;)

Alternatywa dla Lego: klocki-jeżyki Bristle Blocks (lub odpowiednik z firmy Wader), klocki-puzzle Meli, klocki ruchome Korbo i wiele innych

Jak widzisz, na klockach Lego zakręcony świat zabawek się nie kończy, tak samo jak same tworzenie budowli z klocków i opisywanie ich nie wyczerpuje pomysłów na wykorzystanie ich w szeroko pojętej edukacji. A jak Ty - o ile w ogóle - wykorzystujesz je na swoich zajęciach?